Zambia

De 17^de rond een uur of acht richting Zambia voor de laatste 130 km in Malawi. Grens formaliteiten in record tijd aan beide zijden. Carbontax  30$ en  visa kosten  50 $ pp vallen ons reuze mee na de onheilspellende berichten van een turkse overlander op de motor die we in Tanzania spraken. In Chipata de eerste stad na de grens treffen we mooi winkel gebeuren en doen boodschappen in een heuse grote supermarkt van de Spar. In de koffie corner onze eerste echte esspresso na weken behalve dan die ene keer bij de Zwitserse lodge. Wederom fraai afrikaans landschap hoge heuvels met veel begroeiing  en veldjes met gewas ertussen. Hier en daar een klein dorpje met hutjes langs de weg en tomaten of mango’s verkopende vrouwen en kinderen. Verder ook hier weer wat we al sinds Ethiopie zien is grote balen houtskool  langs de weg dat blijkbaar ook hier op kleine schaal maar op veel plaatsen geproduceerd wordt.  Af en toe bieden ze ook net als in het laatste stuk in Tanzania paddestoelen aan met 40 a 50 cm doorsnee.  We stuiten op de Taitana lodge die er zeer aantrekkelijk uitziet en nemen onze intrek. Sanitair blijkt na de 8 maanden dat het ding open is al behoorlijk te lijden aan verval al dan niet door gebruik of simpelweg inferieure aanleg. De aardig bezopen eigenaar doet zijn idealistische verhaal over verheffing van lokale dorp en de dorpelingen. Nou we hebben het tempo en de wijze van werken van de staff gezien, geen beweging te krijgen in de dikke dragonders en vragen ons af wanneer het experiment zal eindigen. We bestellen het ontbijt de middag te voren en horen dat er geen jam is, maar dat kan wel geregeld worden zegt de baas. De andere ochtend evenwel blijkt er geen brood, geen jam en geen vuur te zijn voor het bakken van eieren en de staff beveelt ons aan  bij het naast gelegen restaurant te gaan eten. We hadden daar de avond tevoren ook gegeten en vooral net als in elk restaurant gewacht en gewacht, maar mochten onze eigen wijn meenemen zodat we hun suikerwater niet behoefde te drinken. Dus maar weer naar de buren en na 45 minuten stonden de omeletten,frieten, plakje tomaat en stukken kerst taart ( ook zij hadden nog geen brood) en heet water voor ons.  De 18^de verder richting Lusaka de hoofdstad, waar we twee dagen blijven om de wagens van nieuwe olie ed te laten voorzien bij de Landrover dealer. Onderweg zien we veel verongelukte vrachtwagens langs de weg en vragen ons af hoe de chauffeurs na hun ongeval op vaak afgelegen stukken weg ooit in een ziekenhuis of bij andere medische opvang terecht gekomen zijn. Overigens staan we inmiddels niet meer verbaasd over het demonteren repareren en weer monteren van motoren, versnellingsbakken, aandrijftreinen etc aan en onder de wagen op de rijbaan. Gelukkig leggen ze dan wel takken neer om te waarschuwen dat er iets op de weg staat. We vinden na een afwijzing  een tweede en prachtig hotel, Golf View en laten ons twee dagen westers verwennen. De wagens worden keurig verzorgd, de reserve gloei pluggen erin, schokbrekers voor Rob, (beide waren weer stuk) nieuwe olie en filters, band geplakt en schroefveer terug op zijn plaats, we kunnen verder. Schoenen gekocht om de eerder in Egypte aangeschafte te vervangen waar de zool bijna uit is, nieuwe malerone voor noord Namibie en de lunch voor  morgen.We gaan dan richting Livingstone naar de Victoria watervallen, wordt een rit van twee dagen. Daarna Namibie. De weg was zo goed dat we in staat waren om in een dag naar Livingstone te rijden, waar we nu zijn.Mooie groene natuur veel wildernis, maar behalve wat koeien en andere dieren gezien. Viel eigenlijk niet in onze verwachting hier.De watervallen zijn werkelijk overweldigend, meer dan een kilometer lang lang stort het water zich in de nauwe kloof die wederom Zambezi rivier heet net als de ongelooflijk brede stromen boven op de hoogvlakte die het water voor de waterval aanleveren. We wandelen aan de beneden loop en aan de bovenloop. Ook steken we de brug over die over de beneden loop de verbinding vormt tussen Zambia en Zimbabwe. De grens loopt precies op het midden waar ze van heel hoog aan het bungi-jumpen zijn.Even zijn we enkele honderden meter in Zimbabwe, zonder grens faciliteiten te vervullen.
We weten niet hoe de Namibische mogelijkheden uitpakken voor wat betreft internet, daarom vast nu voor al onze trouwe en minder trouwe lezers de allerbeste wensen voor een paar heel plezierige kerstdagen en een goede start van 2012 met een gezond vervolg. We hopen dat jullie goed weer hebben, wij hebben dat in ieder geval wel, warm dus.Waar wij de kerst en oud en nieuw doorbrengen in nog onzeker ergens tussen hier en Kaapstad, Namibie of Botswana. We hebben nog geen besluit genomen over het vervolg traject.
Dat doen we de volgende dag en we besluiten op recommandatie van vele geschriften de Caprivi strip door de rijden en daarna links af bij Bagami om Botswana te bereiken.

foto's Zambia