Waarom

Eind oktober 2011 gaat het dan eindelijk beginnen. De auto op de boot van Antwerpen naar Alexandrie en wij er met het vliegtuig achteraan.De Arabische lente heeft ons gedwongen om zo omslachtig de reis te starten.

Namibie

De Captivi strip is ongeveer 300 km en van het verwachte wild zien we schildpadden, koeien en toch na 250 km ook nog twee enorme bullen van olifanten. We hadden meer verwacht maar dat zo verteld men ons later is in de winter, droge, maanden. Nu vluchten de beesten voor het hoge water en de regen. Overnachten in een fraaie lodge aan de Kovango rivier en blijven twee dagen. We vertrekken daar de 24ste en passeren na enige tijd heel vlot de grens tussen Botsawana en Namibie in een wild park. Waar evenmin wild te zien was op wat groepen bokken na..
Evenals de eerste kerstdag als we onze weg vervolgen naar Namibie en Windhoek. Saai tot en met en dat ruim 500 km lang. Slechts veel farm land met koeien die achter de kilometers lange hekken moeten lopen en die we slechts heel sporadisch zien.Grens formaliteiten weer erg snel verlopen in ongeveer de netste douane gebouwen die we gezien hebben. Zo is heel Namibie, schoon en strak en veel meer stenen huizen dan eerder. De kerst lunch genieten we bij gebrek aan enige vorm van bewoning of horeca gebeuren op de 500 km van vandaag onder een van de weinige bomen langs de weg, boterhammen met gebakken ei, en een halve liter yoghurt. We passeren op die500 km zo'n 8 auto's en komen er zo'n 30 tegemoet. Mooie weg en dus in niet al te lange tijd in Windhoek. De stad is ivm eerste kerstdag in diepe rust. Het uitgezochte hotel is met Kerstvakantie, maar we zien iets aan de overkant van de straat. Zonder restaurant. Na veel bellen vindt de receptie een restaurant wat in tegen stelling tot bijna alle anderen wel open is en waar we terecht kunnen.
Het is overigens wel handig dat je zowel in Namibie als in Botswana redelijk uit de weg kan met Afrikaans.
Nog even over het restaurant waar we waren. Het was een eerste klas duits restaurant , Weinberg, met een franse chef en uitstekende lokale bediening; maw we genoten van een meer dan uitstekend kerstdiner met zuid afrikaanse wijn, heerlijk na al de hard gebakken kip en beef met rijst of frites.
Tweede kerstdag naar Swakopmund aan de Atlantische oceaan kust. Daarmee is de traverse Indische oceaan-Atlantische oceaan rond. Temperatuur verschil is groot, aan zee niet meer dan rond 20 graden.
Tijdens de rit valt op dat het grootste marktaandeel van Japanse auto's in Afrika, (behalve Egypte en Sudan waar veel europeesche auto's vnl peugeot van voor 1980 rijden) in Namibie volledig teniet wordt gedaan door alle merken auto's uit Duitsland. Wel een veel beter straatbeeld dus en bovendien is de auto dichtheid niet alleen in Windhoek maar ook naar de kust toe veel groter dan elders in Afrika. Het hele economische leven hier is overigens nog altijd sterk in handen van duitse of afrikaans sprekende blanken. Neger hutjes hebben we niet meer gezien wel stenen huizen al om. Het landschap in de 300 km naar de kust veranderde van savane achtig met middelhoge begroeiing de eerste 200 km tot volledige woestijn met zand en stene tot aan de kust met de duinen rijen langs het water. Op de Boulevard, waar we genieten van een heerlijke tong,
met een formaat dat we in Nl niet meer kennen, komen we bij onze auto's een Nl koppel uit Hoorn tegen
die al 7 maanden kamperend door Afrika trekken en nu op de terug weg zijn vanaf Kaapstad via Zimbabwe.We wisselen wat informatie uit, voor ons de mooie gebieden om naar het zuiden door te trekken en zoeken daarna een hotel. Het wordt Europa Hof. Net als zoveel hier zeer Duits qua entourage en inrichting. Met een echt Hof als binnenplaats.
Vanaf Swakopfmund, de mund is net zo droog als de rivier, de dag na kerst naar Walvis Baai. Wederom een zeer ruim groot dorp. De haven is van belang met schepen op de rede. Walvissen waren er wellicht vroeger toen het stadje zijn naam kreeg, nu zijn er winkels van allerlei soort voor de bediening van een heel wijds, maar nagenoeg leeg achterland met heel veel zand, duinen en woestijn. Namibie is qua oppervlak tig keer Nederland met bijna 2 miljoen inwoners, waarvan er 500K in Windhoek en omgeving wonen. Via die woestijn op naar Solitaire. Een echte stip op de kaart midden in de woestijn, maar in het echt niet meer dan een lodge, een benzinestation en een bakker. Die laatste heeft evenwel een zeer goede naam op het gebied van appeltaart en haalt zelfs een vermelding daarvan op het navigatiesysteem. We overnachten daar en trekken de volgende dag weer door de eindeloze woestijn naar Sossusvlei, bekend om de hoge rode zand duinen. We raken vast in het zand, maar worden zeer eenvoudig gered door een chauffeur van een zandtaxi (ook Landrover) daar. De uitgedroogde Zweedse lifter die aanbod te helpen graven, geven we water en hebben we niet meer nodig. De chauffeur legt uit en doet voor hoe en dan we rijden trots zelf door het rulle en losse zand terug naar de verharde weg.. De Zweed komen we enige kilometers verder op weer tegen en Bob neemt hem mee. Overnachten in de Hammersteinlodge en de volgende dag weer eindeloze pistes door de woestijn die overigens meer en meer en geologische demonstratie tuin wordt met alle geologische verschijnselen en steen soorten die maar denkbaar zijn Hier aanschouw je 1,5 miljard jaar geologie en aardkorst vorming en vervorming. Geoloog Bob vindt in Maya en mij zeer geinteresseerde luisteraars voor zijn uitleg en informatie.  De Zweed zetten we in de middag af bij Keetmanshoop en we overnachten in Canyon Hotel. Keetmanshoop is een groot en ruim dorp met hele brede straten voor heel weinig auto’s waar op een paar winkels en een postkantoor na heel weinig te beleven valt. De 30ste rijden we door wederom geologische mirakelen naar Ais-Ais bij de canyon van de Fishriver. Een imposante canyon van een rivier die nu zonder water is.  We blijven 2 dagen in de lodge en op de ochtend van oudejaarsdag treffen we de belgen weer die we eerder in Solitaire troffen. De oudejaarsavondbraai die de lodge bij het zwembad organiseert genieten we met de Belgen en we luiden met hen ook het nieuwe jaar in. Nieuwjaarsdag rijden we zuidwaards naar de Oranjerivier met water er in en vervolgens langs de rivier naar Sendelingsdrif waar we met een pontje de rivier oversteken naar Zuid Afrika aan de overkant. Namibie bleek een goed georganisseerd land met goede wegen en goede voorzieningen en een ongelooflijk interessante natuur.


foto's Namibie


3 opmerkingen:

  1. Albert gefelicteerd, alvast gelukkig en gezond nieuwjaar. We kijken iedere keer met verbazing naar jullie avonturen. Na het werk uitdaging gezocht en nu gevonden. Hoe verder naar het zuiden, hoe makkelijker het loopt! klopt dat? Zuid-Afrika zal een weldaad zijn. Blijft mooi jullie volgen. Tot ziens Aat & Koos

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wij wensen jullie een sprankelende jaarwisseling, een goede thuisreis en een in alle opzichten gezond 2012.

    Frieda en Daan

    BeantwoordenVerwijderen
  3. hallo globetrotters,
    We hopen dat jullie hele fijne feestdagen hebben gehad,en nu nog een fijne jaarwisseling.Wat een verschil met de andere feestdagen in Holland he!!!!!!Nu we hopen dat alles voorspoedig blijft gaan,en de allerbeste wensen,en een gezond 2012.Heel veel groetjes Aad en Alie

    BeantwoordenVerwijderen