Kenia

Grens formaliteiten snel verlopen, enige probleem 20 of 40$ wegen belasting voor Kenia. Carnet geeft uitkomst, meer dan 2000 cc is 40$. We rijden naar het mooiste gebouw de grens plaats en overnachten daar. Redelijk nette kamer a 30$ met matig eten a 3 $ pp. We geven de gewapende nacht wachten  bij de auto’s voor het hotel 3 euro en gaan een biertje drinken in de Prison Welfare canteen.  We duimen de gehele nacht, niemand kan van de spanning slapen, voor droog weer voor het traject Moyale Marsabit. Helaas de gehel nacht hozen. Wat zal dat worden op dit gevreesde stuk weg dat niet van gevaar ontbloot is bij donkerte. We verzamelen alle moed en vertrekken om 8.30 achter een politie auto met 6 man die ook die kant op moet. We gaan door blubber en wade door diep water in het spoor van de politie tot Bob wegglijdt en naast het spoor in het water vast komt te zitten. We sleuren met de kabels, maar hij glijdt verder weg en we stoppen. Het water blijft stijgen en we gaan denken de nacht daar maar door te brengen wachtend op laag water. Na een half uur komt een bus ons achterop. Die gaat en kan in het geheel niet verder en laat de passagiers waden hopend op een bus van de andere kant. We zagen later dat die kans er niet zou zijn gezien vastgelopen vrachtwagens die de weg behalve voor 4x4’s geheel blokkeren.  Een Toyota met 6 man komt en ziet kans door het water en langs Bob te komen nadat 2 man wadend door het nog steeds dieper wordende water de vaste ondergrond zochten. Hij helpt ons en sleurt Bob achteruit op het droge. De angst voor water in het mechaniek van de auto is gelukkig weg.  Dan onderneemt hij een poging om Bob’s auto door het water aan de goede kant te krijgen. Helaas loopt hij vast en met 6 man schudden en trekken helpt niet en het water komt bij de rechter deur binnen. Vast maken aan mijn wagen met 30 meter touw na de Toyata was ik nl  langs Bob gegaan en stond nu voor hem, trekkend en schudden den gassend lukt het. We rijden weer nadat twee anderen ons wadend de weg wezen en door een volgende poel loodsten.  De waarschuwing dat je daar zeker beroofd zou zijn als je daar was gaan slapen, vergeten we hopelijk snel. Martelend en ploeterend door modder, water diepe diepe kuilen en sporen komen we uiteindelijk nog met licht in Camp Henry in Marsabit. Wat een opluchting en na praten bij een biertje.  Mevrouw Henry maakt eten voor ons en de volgende ochtend ontbijt. Daarna naar het dorp, geld halen, wisselen en tanken. We raken elkaar kwijt omdat de bank meer dan een half uur doet over het wisselen van dollars en we vervolgens  ook nog tanken. Bob wacht 45 minuten en denkt dat we al vertrokken zijn. Als hij bij het eerste en volgende roadblocks naar ons vraagt geven ze aan dat wij al langs zijn. Dat zeggen ze later ook tegen ons en zo rijden we 215 km achter elkaar aan. Gelukkig treffen we elkaar weer op de doorgaande weg op de eindbestemming van die dag, Isiolo.  Zo’n misverstand zal ons niet meer overkomen nemen we ons allen ernstig voor. In het hotel drinken we daar een biertje en wijntje op. Overigens zagen we vandaag onze eerste olifanten in het wild.  De volgende ochtend, 1 december, komt de monteur om de bullbar, die bij een van de sprongen in een diepe overdwarse gleuf in de weg is verbogen en de motor kap blokkeert , weer recht te krijgen. Zeer eenvoudig blijkt dat achteraf. Ga voor een dikke boom staan, bindt een touw om de bullbar en de boom en rijdt voorzichtig achteruit.  Simpel, maar doeltreffend door de lage gearing. Hij monteert ook nog 2 nieuwe acherschokbrekers, een (alle schokbrekers heavy duty nieuw gemonteerd voor vetrek) was nl geheel gebrokken en daardoor stootte de wagen steeds op de rubberen begrenzers bij elke kuil en verder zet hij de stuurdemper weer vast. Na de wasbeurt van gisteren avond gaan we dus weer netjes op weg, hopelijk via veel asfalt.
Richting  Masai Mara via Nairobi. In Nairobi door de ambassade wijk gereden via de aangegeven route tracks4africa. Vanaf de niet te hoge bergen hadden we een gweldig uitzicht over de rift vallei. Wat een enorme vlakte eindeloos en wat een uitzicht eveneens eindeloos. Overnacht in Narok en de volgende dag naar Masai Mara. Laatste deel weer heel slechte modder track. Wederom waden om diepte van het riviertje te bepalen en ongeveer het te volgen spoor. We komen erdoor veel gas en blik op oneindig. Heel fraaie lodge  Keerokrokwaar we op verhaal komen. Goed eten en drinken. We vernemen 's morgens dat de op de kaart aangegeven douane en immigratie post niet meer werkt en wij terug naar Narok om om het park heen te rijden naar Tanzanie en Serengeti.

Foto's Kenia